در این میان، منافقین تنها گروهی که همه حیثیت و هستی خود را در گرو جنگ نهاده بودند، برای خروج از بن بست، توطئه‌ای که ماموریت اجرای آن را به‌عهده داشتند را به مرحله اجرا در آوردند. آنان در تحلیل‌های درون گروهی خویش، امکان قبول آتش بس از سوی ایران را ناممکن دانسته و باور داشتند که جمهوری اسلامی زمانی قطعنامه را می‌پذیرد که از جنبه‌های سیاسی، نظامی و اقتصادی به بن بست کامل رسیده باشد و تحت چنین شرایطی سقوط حتمی و قدرت به سازمان منتقل خواهد شد.
بنابراین فرصت پیش آمده را زمان مناسبی دانسته و با وجود آنکه طرح حمله به ایران برای سالگرد جنگ تدارک دیده شده بود، زمان آن دو ماه به جلو انداخته شد. عراق به حمایت و پشتیبانی تسلیحاتی و هوایی از منافقین، نیروهای خود را از انجام دخالت مستقیم در ورود به عمق خاک ایران برحذر داشت و ابتدا برای کاستن از حجم نیروهای خودی در غرب، اقدام به تک وسیعی در خرمشهر نمود وسپس با هجوم و آتش سنگین در منطقه سرپل و صالح آباد، این مناطق را تصرف کرده و راه ورود منافقین به داخل را هموار ساخت، عراق همچنین، پس از ورود منافقین به داخل، جهت پشتیبانی در چندین نوبت، اقدام به بمباران هوایی خطوط و نیروهای ایرانی کرد و هلی‌کوپترهای نیروبر عراق نیز، مرتبا به پشتیبانی منافقین مشغول بودند.
هدف منافقین از حمله در عمق خاک ایران، با چندین تانک برزیلی دجله (دارای چرخ‌های لاستیکی و سرعتی معادل 120 کیلومتر در ساعت)، تسخیر چندین شهر و در آخر رسیدن به تهران و به‌دست گرفتن قدرت بود، طبق زمانبندی، نیروها بایستی ساعت 6 بعد از ظهر روز دوشنبه 3 مرداد به کرند و ساعت 8 شب به اسلام آباد و 10 شب به کرمانشاه رسیده و در این شهر، دولت خویش را اعلام نمایند. اگر چه در ساعت‌های مقرر به کرند و اسلام آباد رسیدند، اما در مسیر اسلام آباد – کرمانشاه و گردنه حسن آباد، از پیشروی آنها جلوگیری شد.
شکست جاویدان
سازمان منافقین در جریان هجوم به غرب کشور -پس از پذیرش قطعنامه 598 توسط ایران- با شعار امروز مهران فردا تهران برای رسیدن به هدف نهایی خود (تصرف تهران) یک طرح پنج مرحله‌ای را در دستور کار خود قرار داده بود که طی آن قرار بود چهار شهر مهم اسلامآباد، باختران، همدان و قزوین را تصرف و مراکز مهم آنها را منهدم و با همراه کردن جمعیت مخالف، به سمت هدف نهایی حرکت کنند. این تحرک شبه نظامی را منافقین فروغ جاویدان نامیدند.
مرحله اول: حرکت از قرارگاه و تصرف اسلامآباد
3/5/1367 حرکت از قرارگاه
3/5/1367 عبور از مرز
3/5/1367 تصرف قصرشیرین
3/5/1367 تصرف کرند
3/5/1367 تصرف اسلامآباد
مرحله دوم: تصرف باختران
نیروهای سازمان منافقین باید رأس ساعت 24 مورخه 3/5/1367 وارد باختران شده و هدف‌های زیر را به تصرف درمی‌آوردند:
1. مقر 425 قرارگاه رمضان
2. مقر تیپ 29 نبی‌اکرم‌ص قرارگاه نجف
3. پادگان شهید بروجردی و صالح‌آباد
4. مقر سپاه بدر
5. مقر سپاه چهارم بعثت
6. مرکز بسیج
7. پادگان‌های شهید رجایی و هوانیروز
8. مرکز آموزش ارتش
9. استانداری
10. کمیته
11. شهربانی
12. ژاندارمری
13. ساختمان مخابرات
14. رادیو و تلویزیون
15. زندان دیزل‌آباد
16. فرودگاه شهر باختران
مرحله سوم: تصرف همدان
طبق طرح قرار بود واحدهای ارتش آزادی‌بخش رأس ساعت 5 صبح4/5/1367 همدان را محاصره کرده و مراکز زیر را به تصرف درآورند:
1. پایگاه هوایی نوژه
2. مرکز سپاه
3. مرکز آموزش سپاه
4. زندان وزارت اطلاعات
5. مرکز اعزام نیرو
6. بسیج منطقه
7. ساختمان کمیته
8. زندان شهر
9. ساختمان دادگاه انقلاب
10. پادگان‌های قدس و ابوذر
11. مقر یکم لشکر 16 قزوین
مرحله چهارم: تصرف قزوین
براساس طرح مانور، یگان‌های ارتش آزادی‌بخش باید رأس ساعت 11 صبح مورخه 4/5/1367 به قزوین رسیده و مراکز زیر را پاکسازی می‌کردند:
1. مرکز سپاه
2. پادگان لشکر 16 قزوین
3. پادگان‌های بسیج و سپاه
4. ساختمان بنیاد شهید
5. سپاه شریف‌آباد
6. ساختمان کمیته انقلاب اسلامی
7. تأسیسات و مراکز اداره اطلاعات
8. صنایع موشکی
9. ترابری جهاد
10. مقر شهربانی
11. پادگان ژاندارمری
12. ایستگاه گاز
مرحله پنجم: تصرف تهران (24 ساعت پس از تصرف قصرشیرین)
سازمان منافقین پس از گذراندن مراحل چهارگانه فوق قرار بود طبق طرح در ساعت 16 تاریخ 4/5/1367 به تهران رسیده و ضمن محاصره و تصرف کامل شهر، مراکز زیر را به اشغال خود درآورد:
1. بیت امام(ره)
2. ساختمان مجلس شورای اسلامی
3. مقر ریاست‌جمهوری
4. ساختمان نخست‌وزیری
5. رادیو و تلویزیون
6. زندان اوین
7. قصرفیروزه
8. و...
سایر مراکز مهمی که در کنترل شهر و دولت نقش داشتند.نکته قابل توجه در مراحل اجرایی طرح این بود که تیپ‌هایی که مسئولیت تصرف شهرهای مختلف را در هر مرحله به‌عهده داشتند بدون توجه به موفقیت مرحله قبل، حرکت خود را به سمت هدف بعدی آغاز می‌کردند تا اصل سرعت عمل در دستیابی به اهداف و غافلگیر کردن مسئولان و فرماندهان ایران تامین شود. در واقع اجرای هر مرحله از طرح بدون توجه به موفقیت یا عدم‌موفقیت مرحله قبل انجام می‌شد.
رمز علی ابن ابیطالب
در این عملیات (فروغ جاویدان) منافقین با 25 تیپ (هر تیپ 200 نفر) شرکت داشتند و بدین ترتیب مجموعاً بین 4 تا 5 هزار نیروی عملیاتی وارد ایران شدند. مقارن ساعت 14:30 در تاریخ 3/5/67 منافقین و ارتش عراق عملیات مشترک خود را با هجوم زمینی از طریق سرپل ذهاب و هلی برد از جنوب گردنه پاطاق (نزدیکی سرپل ذهاب) آغاز و به طرف شهر کرند غرب پیشروی کردند و حدود ساعت 18:30 اولین تانک‌های عراقی با آرم منافقین وارد شهر شدند و پس از تصرف شهر به طرف اسلام آباد غرب پیشروی کرده، به محض رسیدن به مدخل شهر، اقدام به قطع برق و ارتباط مخابراتی و همچنین تیراندازی و آشفته نمودن اوضاع کردند.
تعدادی از نیروهای سپاه و مردم با آنان درگیر شدند که به‌علت عدم‌انسجام نیروها و آمیختگی منافقین با مردم، اوضاع از کنترل نیروهای نظامی خارج و شهر به تصرف آنها در آمد. سپس با استفاده از تعداد زیادی تانک دجله و خودروی نیروهای پیاده به طرف کرمانشاه عزیمت کردند که در منطقه حسن آباد (20 کیلومتری اسلام آباد) به‌دلیل سازماندهی جدید رزمندگان ایرانی و جمع آوری نیرو، منافقین زمین‌گیر شدند.
نیروهای خودی در فاصله 200 متری آنان در ارتفاعات چهارزبر ضمن تشکیل خط پدافندی با آنان درگیر شده و بعد از ظهر 4 مرداد با محاصره شهر اسلام آباد، به‌منظور انسداد عقبه و راه فرار، سه راه اسلام آباد – کرند را قطع و آنها را محاصره کردند. نیروهای اسلام در روز 5 مرداد عملیات مرصاد را به رمز یا علی بن‌ابی طالب(ع) آغاز نمودند و طی چندین ساعت، صدها تن از منافقین را به هلاکت رسانده و مابقی را به فرار وا داشتند.
در این عملیات، رزمندگان اسلام از قسمت سه راهی اهواز (پشت پمپ بنزین اسلام آباد) دشمن را دور زدند و تلفات زیادی به منافقین وارد کردند. در این عملیات بیش از 2500 تن از منافقین به هلاکت رسیدند و بیش از چهارصد دستگاه خودرو، نفربر و تانک آنان منهدم شد.
